Voor een uitverkochte zaal verraste cabaretier Arie Vuyk in een razend knap tempo en met een hoge ‘grapdichtheid’ de bezoekers van Theater Ludiek in Strijen met een heerlijke avond cabaret waarin hij het jaar 2025 beschouwde. Een avond die uitblonk door tal van bijzondere taalvondsten. Vuyk koos niet voor een compleet jaaroverzicht; hij fileerde eerder de tijdgeest, waarin we het zelf vormen van een mening hebben uitbesteed aan Angela de Jong, en waarin een burn-out volksziekte nummer één is.
In de intieme setting van theater Ludiek kwam de voorstelling goed tot zijn recht.Bij een grap, die op het randje was, gebruikte hij een handige vluchtroute: “Deze heb ik door AI laten schrijven.” Arie Vuyk is al jaren een vertrouwde naam in de Nederlandse cabaretwereld. Via persoonlijke anekdotes, licht filosofische invalshoeken en speelse grappen beweegt Vuyk zich soepel door actuele thema’s heen en verbindt deze met korte a capella-liedjes. Een bezoeker schreef in een review van deze show dat het een “een geweldig leuke avond was, hij is erg goed” en een ander schreef: “Soms zit je nog na te denken over een grap, maar dan komt de volgende er alweer aan.” Een ogenschijnlijk simpele observatie, zoals een jongedame die hij in de trein zag, kan bij Vuyk uitgroeien tot een moment van diepgang, verwondering of symboliek.
En precies wanneer je denkt dat hij dat pad blijft volgen, rondt hij af met een onverwachte, maar perfect getimede grap. Het is die combinatie van lichtheid en intelligentie die maakt dat zijn show absoluut een staaltje kleinkunst op hoog niveau is. Als het aan de bezoekers van afgelopen vrijdag ligt, staat Arie Vuyk volgend jaar weer op de agenda. Dan met de Oudejaarsconference: ‘Rust, Reinheid én Ritalin’.