Hoeksche ‘boomtoppers’ in spé

Elke monumentale boom, hoe groot en oud ook is natuurlijk ooit een klein jong
boompje geweest. En al die monumentale reuzen hebben in hun leven de kans
gekregen om uit te groeien tot de imposante bomen die ze later werden. Daarom
vond Bomenwerkgroep Fraxinus Excelsior enkele jaren geleden dat er meer
aandacht en bescherming moest komen voor potentieel monumentale bomen.
Er staan namelijk in de Hoeksche Waard, gewoon in de openbare ruimten (in
plantsoenen, bij parken, begraafplaatsen etc.), meerdere fraaie bomen van tussen
de 35-55 jaar. Bomen die dus nog even te gaan hebben voordat ze de grens van 80 jaar
bereikt hebben. (De leeftijdsgrens die bomen moeten hebben voor de landelijke
monumentale status.) Arie Pieters van de bomenwerkgroep geeft een toelichting: ‘Elk jaar,
sowieso altijd in het voorjaar, ga ik even langs bij onze Hoeksche Waardse, toekomstige
monumentale bomen. Een project van toen nog (2016) Bomenstichting Fraxinus Excelsior,
waarbij wij de toen vijf zelfstandige gemeenten opriepen om mooie, solitaire bomen op
opvallende locaties, die qua leeftijd nog niet in aanmerking kwamen voor de monumentale
status voorbescherming te geven. Zodat ze in alle rust de komende 40, 30, of 25 jaar uit
konden groeien tot ‘echte’ monumentale bomen. Zo werk je in feite toe naar een volgende
generatie monumentale bomen, waarvan later veel toekomstige generaties kunnen
genieten.’

Van paardenkastanje tot esdoorn

De huidige erkende monumentale bomen staan landelijk gezien opgetekend in het
Register van Monumentale bomen van de landelijke Bomenstichting. En daarin komen we
van alles tegen: Van beuken tot eiken, maar ook van kastanjes tot zwarte populieren. Bij
de hopelijk toekomstige, Hoeksche Waardse monumentale bomen is dat dus niet anders.
De bomenwerkgroep heeft puur gekeken naar dezelfde punten die ook gelden voor de
huidige monumentale bomen. Om extra bescherming makkelijk te maken was toegevoegd
aan die lijst dat deze bomen stuk voor stuk op locaties staan waar in de toekomst
nieuwbouw vrijwel onmogelijk is. Er zijn dus geen planologische kunstgrepen nodig om ze
te beschermen. Enkele bomen staan centraal op een rotonde, op een begraafplaats of in
een (ouder) plantsoen. Verder gaat het ook bij de Hoeksche ‘boomtoppers in spè’ om
allerlei soorten. Alleen al in ’s-Gravendeel gaat het b.v. om een paardenkastanje, een
Europese linde, een esdoorn en een Canadese populier